yolculuk

tamda ilkbahar gelmişken, sen gelmiştin çok uzak olmayan bir yerden,saçlarında  papatya,unutma beni çiçeği,leylak,karahindiba çiçekleri  kokusunu getirmişti baharın. kafanın üstünde gelen pamuksu buluta inat gözlerin çok yeşil bakmıyor gibiydi sanki.

neydi ki senden giden, sana eksik? öğütlerim vardı sanki, biz çok gençken.
hatırlamıyorum şimdi,ne çabuk unutmuşum,oysa ki çokça içten okumuştum şiirlerimi.
demek çabucak unutuluveriyormuş.

varsın unutulsun.

bir şehirden giderken başka şehirler başlar ufukta; yine sana yakın. çok istersin önce. pembe ve beyaz görünür herşey, sevgiden mavi somun gibi bir o kadar parlak.sonra 'ama'lar başlar  alelacele.  savuşturursun histerik düşünceleri çarçabuk.hadi hadi.keşkelerin falan başlar,kabul etmek kalır elde bir iki. off yinemi. başlar sırasıyla özlem kesilirsin tepeden tırnağa, ama kabul etmezsin yine,yeni yerinde uyumlu bir yer bulmaktı önceliğin çünkü,yaşamla bağlantılı ama özgürce zamana yayılmaktı  bedenin ve zengin zihninle.bir an  bir karar vermişsen,dönmek istemişsindir artık.bunun nesi garipki.  çok insanca.gitmek en iyisi dersin,gitmek en iyisi,değiştim,

gitmek en iyisi.