9 Mayıs 2019 Perşembe

hatıra


Bazı kelimelerin söylendiğinde  hissettirdiği  derin anlamları var bende.Aynı şekilde bazı seslerinde. Benden sıyrılıp çok özleyip  te uzun süredir göremediğim ve hasret çektiğim bir yere  kavuşmuşum gibi, huzurlu ve hüzünlü duygular sarıyor bir anda.

Bu kelimelerden bazıları;             

kiraz ağacı                                                                                                                           
deniz kabuğu
karınca yuvası
bahçe çiti
yaz meltemi
saksağan
kumsal
patika
yeşil vadi
yaşlı ağaç
unutma beni çiçeği
çimen
yağmur bulutu
sessizlik
ayrık otu
yalnız kalmak
kuş yumurtası
kedi
rüzgar


Sesler;

akşam üstleri birlikte öten sığırcık kuşları
rüzgarda ağaçlarda hışırdayan yaprak sesleri
uzaklardan gelen çocuk sesleri
çimenlerin arasına saklanmış civciv sesi
güvercinlerin kanat sesleri
saklı kalmış derenin uzaktan gelen sesi
grup halinde sohbet eden genç insanların aniden ve aynı anda birlikte attıkları neşeli kahkaha sesleri
ıssız kumsaldaki dalga sesleri
martıların çığlıkları.






























ilk hava ciğere dolunca bebek olmak



yeni başlangıçlar
yeni sonlar
göç
ilk merhaba
iyi ve kötü
kaos
iyi ve kötü
bir arada
zaman yok
iyi ve kötü
birlikte
tüm zamansızlıkta
zaman içinde
biz sevgili dostum
hoşçakal
hissiyatımın tüm tabiyeti
senin yanında
bilirim ki
sende benim yanımda
küçük sevgi dolu bahçen seni bekliyor
seninde özlediğin gibi
kararlarının güzelliği ve naifliği
sezgilerinin gücü
öylesine içten ki..
biliriz
sezgi bizim herşeyimiz
sırrının manasını gördük
yaratılışın
heyhat
sancılandık yalpalayan birer fidan kalmış  ruhlarımız adına
körlük yaşamadan
tatsızlıklara rağmen
yudumladık suyumuzu
iyiye öykündükçe
çabamızla hep
sevmeyi seçtik
açıklamalarımız da, sebeplerimiz de çok
bilirim bizden çoook
o sebepten
sevgiyle kal dostum..




















































yolculuk








tamda ilkbahar gelmişken, sen gelmiştin çok uzak olmayan bir yerden,saçlarında  papatya,unutma beni çiçeği,leylak,karahindiba çiçekleri  kokusunu getirmişti baharın. kafanın üstünde gelen pamuksu buluta inat gözlerin çok yeşil bakmıyor gibiydi sanki.

neydi ki senden giden, sana eksik? öğütlerim vardı sanki, biz çok gençken.
hatırlamıyorum şimdi,ne çabuk unutmuşum,oysa ki çokça içten okumuştum şiirlerimi.
demek çabucak unutuluveriyormuş.

varsın unutulsun.

bir şehirden giderken başka şehirler başlar ufukta; yine sana yakın. çok istersin önce. pembe ve beyaz görünür herşey, sevgiden mavi somun gibi bir o kadar parlak.sonra 'ama'lar başlar  alelacele.  savuşturursun histerik düşünceleri çarçabuk.hadi hadi.keşkelerin falan başlar,kabul etmek kalır elde bir iki. off yinemi. başlar sırasıyla özlem kesilirsin tepeden tırnağa, ama kabul etmezsin yine,yeni yerinde uyumlu bir yer bulmaktı önceliğin çünkü,yaşamla bağlantılı ama özgürce zamana yayılmaktı  bedenin ve zengin zihninle.bir an  bir karar vermişsen,dönmek istemişsindir artık.bunun nesi garipki.  çok insanca.gitmek en iyisi dersin,gitmek en iyisi,değiştim,

gitmek en iyisi.