Kırılgan,hassas ve uzun bir süre
dünyaya duyarsız hissettiren bir acıdır belki.Yapamadıklarınızla,söylemediklerinizle,
paylaşamadıklarınızla,eksik yaşadıklarınızla ufacık ve az
hissettirir size kendinizi.Varlığınıza şükreder,Allaha yakınlaşır, küçük çaresiz bir çocuk
gibi ona dua eder, umutla istersiniz,sevdiğine naz yapan alalade biri gibi. Ses
yoktur, hareket yoktur.İçe dönüş, sessizlik ve dua kazanırsınız ve kendinizi ne
kadar az tanıdığınızı ve anladığınızı keskin bir şekilde
duyumsarsınız.Sessizlik çoğu kez iyi gelir, kafanızdaki gürültüyü
engeller ve babanızı daha çok seversiniz.
