10 Aralık 2015 Perşembe

Muhsin ÜNLÜ



Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim,
Resulullah yolda Ebu Bekir’i görse ‘es selamu aleyküm ya Sıddık’ derdi,
ben yolda Ebu Bekir’i görsem tanımam.
Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.
Resulullah Azrail’i yolda görse tanırdı;
ben Azrail’i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.
Resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey Allah’ın Resulü; fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?
Resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki ‘kızım ha gayret!’;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki ‘anneciğim ölmesen…’
ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki ‘anneciğim seni ben…’;
annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz
Resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.
ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının
anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf…
Resulullah çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o küçücüktü;
benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.
annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!
olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz
Resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü
nasıl olsa Resulullah da ölü annem de ölü.


Muhsin Ünlü














7 Aralık 2015 Pazartesi

istanbul bir



Hadi birlikte Büyükada iskelesine gidip kalp krizi geçirelim
Sen Charles ol ben aliye
Bekler bizi vapur kaçırırım diye endişe etme, telaşlanacağın  şey tuttuğum elin olsun
bir yere yetişme bugün ve sonrasında
vapur bekler bizi, sen iste
Makas ellerimiz
Yaşamından kesip verdiklerini bana tek
Elim sende
Seninki de bende
Yaşamlarımızdan sürünerek gelmiş acı tatlar veriyoruz 
Bazen istemesem de alıyorum, görevmiş gibi
Biliyorumki sende bazen aynen böyle
Hayıflanmaya gerek yok ölümümüze kadar birlikteyiz
Mutlu hissettiğim anların hatırı  var bende
sürünerek çocuk günlerimizden gelmiş tatlı  sevimli anılar
Ne dersin  ölelimmi şimdi bir vapur iskelesinde
Büyükada iskelesi olsun
sen kafan dik uzaklara bak
ben sende
Vapur olsun

bitişik yorgun ellerimiz dalgaların göğsünde




                                                                       yün bereli penguen